Dziwny przypadek

Rozpoczynając niedawno moją podróż po Polsce wschodniej natknęłam się na dość nietypowy obiekt. Kościół Ojców Franciszkanów w Zamościu zaskakuje nie tylko fasadą, wnętrzem, ale przede wszystkim historią, którą opowiada. Od czasu jego budowy w XVII w. dzieje Polski zapisywały się wręcz w murach tego kościoła. Smukła bazylika z dwiema kaplicami na linii transeptu, której elewacje - wschodnia i zachodnia zostały zwieńczone wysokimi szczytami, charakteryzowała się również bogato zdobionym wnętrzem (polichormia, sztukaterie).
Po I rozbiorze Polski austriacki cesarz Józef II skasował zakon franciszkanów i osadził tam klaryski, natomiast bryła kościoła pozostała nienaruszona.
Po roku 1814 nowi właściciele Zamościa - Rosjanie, wprowadzili w życie plan przebudowy kościoła na magazyn. Prawdopodobnym powodem był fakt, iż znajdująca się obok cerkiew (wieża na fot. poniżej) była niższa niż kościół franciszkanów, dlatego też został on "ścięty" o ok. 11m.

Przed rokiem 1895 przebudowano kościół na koszary kozackie, nadając mu trójkątne frontony, uszkodzone dekoracje na elewacji zastępowano prymitywnymi odlewami.

W okresie II Rzeczypospolitej ówczesne władze miasta podjęły decyzję o adaptacji budynku do celów kulturalno-oświatowych. Kościół pełnił funkcję kina o nazwie "Stylowy", teatru, Domu Ludowego oraz muzeum regionalnego.Doskonale można to odczuć we współczesnym wnętrzu.

Po II wojnie światowej w kościele franciszkanów swoją siedzibę miało Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych. Aktualnie pełni on fukcję sakralną, jednak wnętrze ma się nijak do pereł polskiego baroku, którą ten obiekt niezaprzeczalnie był. Na szczęście z pomocą Funduszy Norweskich uda przeprowadzić się remont konserwatorski kościoła i przywrócić mu dawną kubaturę oraz wnętrze.

                                 żródło: fotopolska.eu